การ ปล่อยคาร์บอนที่ใหญ่เป็นอันดับสามของโลก รอง จากจีนและสหรัฐอเมริกา อินเดียอยู่ในอันดับที่เจ็ดในดัชนีความเสี่ยงด้านสภาพอากาศที่ สำคัญ เว้นแต่อินเดียและอีกเกือบ 200 ประเทศที่ลงนามในข้อตกลงปารีสจะดำเนินการเชิงรุกเพื่อรักษาภาวะโลกร้อนให้ต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับระดับก่อนอุตสาหกรรม ความสูญเสียทางกายภาพและทางการเงินจากอุทกภัย ภัยแล้ง และพายุไซโคลนอาจรุนแรงกว่าที่พวกเขา คือวันนี้ ดังนั้น เช่นเดียวกัน ผลกระทบต่อสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับระดับมลพิษทางอากาศที่เป็นอันตราย ซึ่งขณะนี้ส่งผลกระทบต่อประชากร มากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์
ในการจัดการกับความเสี่ยงด้านสภาพอากาศและมลพิษทางอากาศ และตอบสนองความต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้นของประชากร อินเดียจะต้องลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลงอย่างมากในระบบพลังงานในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า ด้วยเหตุนี้ คำปฏิญาณตามนโยบายสภาพภูมิอากาศในข้อตกลงปารีสฉบับแรกเรียกร้องให้มีการลดความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ใน GDPลง 33-35 เปอร์เซ็นต์ภายในปี 2573 จากระดับปี 2548 และเพิ่มพลังงานที่ไม่ใช่เชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ของพลังงานสะสม กำลังการผลิตติดตั้งในปี 2573 ในการ ประชุมนานาชาติเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ COP26อินเดียประกาศเป้าหมายเชิงรุกมากขึ้นซึ่งรวมถึงเป้าหมายในการบรรลุการปล่อยมลพิษสุทธิเป็นศูนย์ ภายในปี 2513
การบรรลุเป้าหมายด้านสภาพอากาศจะต้องลดการปล่อยมลพิษในทุกภาคส่วนเศรษฐกิจ รวมถึงภาคส่วนที่ยากต่อการลดการปล่อยมลพิษ ในภาคส่วนดังกล่าว ซึ่งเกี่ยวข้องกับกระบวนการทางอุตสาหกรรมที่ใช้พลังงานสูง (การผลิตเหล็กและเหล็กกล้า โลหะที่ไม่ใช่เหล็ก เช่น ทองแดง อะลูมิเนียม และสังกะสี ซีเมนต์ และเคมีภัณฑ์) ตัวเลือกการแยกคาร์บอนออกมีจำกัดและมีราคาแพงกว่าในภาคส่วนอื่นๆ ในขณะที่การแทนที่ถ่านหินและก๊าซธรรมชาติด้วยแสงอาทิตย์และลมสามารถลดคาร์บอนไดออกไซด์ได้การปล่อยมลพิษในการผลิตพลังงานไฟฟ้าและการขนส่ง ไม่มีสิ่งทดแทนที่ง่ายที่สามารถนำมาใช้ในกระบวนการทางอุตสาหกรรมหนักจำนวนมากที่ปล่อย CO 2สู่อากาศเป็นผลพลอยได้
อย่างไรก็ตาม อาจใช้วิธีอื่นเพื่อลดการปล่อยมลพิษที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการเหล่านี้ ซึ่งใช้ก๊าซธรรมชาติของอินเดียประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ ถ่านหิน 25% และน้ำมัน 20% การประเมินประสิทธิภาพที่เป็นไปได้ของวิธีการดังกล่าวใน 30 ปีข้างหน้า การศึกษา ใหม่ ในวารสารEnergy Economicsซึ่งนำโดยนักวิจัยจากMIT Joint Program on the Science and Policy of Global Changeถือเป็นโครงการแรกที่สำรวจเส้นทางการลดการปล่อยมลพิษสำหรับอุตสาหกรรมหนักของอินเดียอย่างชัดเจน ภาคที่จะลด
การใช้แบบจำลองการคาดการณ์ทางเศรษฐกิจและการวิเคราะห์นโยบาย ( EPPA ) ของ MIT รุ่นที่ปรับปรุงแล้ว การศึกษาจะประเมินระดับการปล่อยมลพิษที่มีอยู่ในภาคส่วนเหล่านี้ และโครงการว่าจะลดลงได้มากเพียงใดภายในปี 2030 และ 2050 ภายใต้สถานการณ์นโยบายที่แตกต่างกัน โดยมุ่งเป้าไปที่การลดคาร์บอนของกระบวนการทางอุตสาหกรรม สถานการณ์ต่างๆ รวมถึงการใช้เงินอุดหนุนเพื่อเพิ่มการใช้ไฟฟ้า สิ่งจูงใจในการเปลี่ยนถ่านหินด้วยก๊าซธรรมชาติ มาตรการในการปรับปรุงประสิทธิภาพทรัพยากรอุตสาหกรรม นโยบายการกำหนดราคาคาร์บอน เทคโนโลยีการดักจับและกักเก็บคาร์บอน (CCS) และไฮโดรเจนในการผลิตเหล็ก
นักวิจัยพบว่าคำปฏิญาณในข้อตกลงปารีส 2030 ของอินเดียอาจยังคงผลักดันการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกี่ยวข้อง โดยคาดการณ์ว่าการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากภาคส่วนที่ยากต่อการลดปริมาณจะเพิ่มขึ้นประมาณ 2.6 เท่าจากปี 2020 ถึง 2050 แต่สถานการณ์ที่ส่งเสริมการใช้พลังงานไฟฟ้าเช่นกัน การสนับสนุนก๊าซธรรมชาติ และประสิทธิภาพของทรัพยากรในภาคส่วนที่ยากต่อการลด สามารถลดการปล่อย CO 2ได้ 15-20 เปอร์เซ็นต์
ในขณะที่ดูเหมือนว่าจะขยับเข็มไปในทิศทางที่ถูกต้อง การลดลงเหล่านั้นในท้ายที่สุดถูกยกเลิกโดยความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์ที่เกิดขึ้นจากภาคส่วนเหล่านี้ แล้วหนทางข้างหน้าที่ดีที่สุดคืออะไร?
นักวิจัยสรุปว่ามีเพียงแรงจูงใจในการกำหนดราคาคาร์บอนหรือความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่ก่อกวนเท่านั้นที่สามารถเคลื่อนย้ายการปล่อยมลพิษในภาคส่วนที่ยากต่อการลดระดับต่ำกว่าระดับปัจจุบัน เพื่อให้ได้การลดการปล่อยมลพิษอย่างมีนัยสำคัญ พวกเขารักษา ราคาของคาร์บอนจะต้องสูงพอที่จะทำให้ CCS มีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ ในกรณีดังกล่าว การลดลงต่ำกว่าระดับปัจจุบันถึง 80 เปอร์เซ็นต์สามารถทำได้ภายในปี 2593
Sergey Paltsevรองผู้อำนวยการโครงการร่วมของ MIT กล่าวว่า “หากไม่ได้รับการสนับสนุนหลักจากรัฐบาล อินเดียจะไม่สามารถลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในภาคส่วนที่ยากต่อการลดหย่อนให้สอดคล้องกับเป้าหมายด้านสภาพอากาศของตน “นโยบายของรัฐบาลที่ครอบคลุมสามารถสร้างแรงจูงใจที่แข็งแกร่งสำหรับภาคเอกชนในอินเดียและสร้างเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยต่อการลงทุนจากต่างประเทศและความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี เราสนับสนุนให้ผู้มีอำนาจตัดสินใจใช้การค้นพบของเราเพื่อออกแบบเส้นทางที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดการปล่อยมลพิษในภาคส่วนเหล่านั้น และด้วยเหตุนี้จึงช่วยลดความเสี่ยงด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศและมลพิษทางอากาศของอินเดีย”
