ออก: ที่นอนมันฝรั่ง ใน: นักเล่นกระดานโต้คลื่น… แม้ว่าเราจะให้คำจำกัดความว่าเป็นการทำลายคลื่นของแฟน ๆ ที่เข้าคิวรอชมคอนเสิร์ตในช่วงปีแรกของธุรกิจที่เปิดกว้างในโลกดนตรี นักเขียนของเรากำลังชดเชยช่วงเวลาที่หายไปจากโรคระบาดด้วยการชมการแสดงที่ SoFi Stadium, Forum และ Troubadour ทางฝั่งตะวันตก หรือ Madison Square Garden, Kings Theatre และ Town Hall ทางตะวันออก… หรือแม้แต่ในลาสเวกัส แนชวิลล์ ทัลซา Philly, Paris และ Medellin ในที่นี้ไม่ได้เรียงลำดับโดยเฉพาะ มี 50 รายการที่ยอดเยี่ยมที่เตือนเราว่าการสตรีมในท้ายที่สุดไม่เหมาะกับการอยู่ในห้องที่มันเกิดขึ้น — คริสวิลแมน
Elton John ที่ Dodger Stadium (11/17-20/22)
มีเรื่องน่าใจจดใจจ่อเกิดขึ้นในคืนเปิดการแสดงสามคืนของเอลตัน จอห์นที่สนามดอดเจอร์ สเตเดี้ยม การหมั้นหมายกับสิ่งที่ถูกเรียกเก็บเงินในฐานะทัวร์อเมริกาครั้งสุดท้ายของเขา ไม่ใช่สำหรับสิ่งที่เขาจะเล่น เนื่องจากเซ็ตลิสต์ของเขาค่อนข้างล็อคเข้าที่ แต่สำหรับสิ่งที่เขาจะใส่ในตอนจบ เนื่องจากทุกคนคิดว่าเขาจะคิดรูปแบบต่างๆ ของเครื่องแบบ Dodger ที่เขาเคยใส่ที่นั่นในปี 1975 ในท้ายที่สุด เขาก็ข้ามอะไรอย่างเช่นการสวมใส่ในสนามจริงๆ ไปแทนอย่างอื่น เหมาะสมกับอัศวินมากกว่านักบอล: เสื้อคลุมของ Dodgers ที่หรูหรามาก การแสดงอังกอร์นั้นทำให้เขาดูเหมือนใครบางคนที่อาจพร้อมที่จะเกษียณในคืนนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับการแสดงเกือบสองชั่วโมงครึ่งที่แนะนำเพื่อนที่กำลังจะเกษียณจริง ๆ นอกเหนือจากตัวอักษร “Farewell Yellow Brick Road” บนยอด Proscenium ขนาดใหญ่ นี่คือจอห์นที่อยู่ในฟอร์มที่กระฉับกระเฉงที่สุด ฟังดูแล้วรู้สึกเหมือนเขาพร้อมสำหรับอีก 50 ปีข้างหน้า — ออกจากฉากการเดินทางที่ยังคงอยู่บนจุดสูงสุดของเกมการแสดงของเขา ออกเพราะเขาต้องการ ไม่ใช่เพราะเขาต้องทำ การสูญเสียในการทัวร์ที่เราอาจไม่ได้พิจารณามากนักคือการที่เราจะพลาดวงดนตรีทัวร์ของเขาไปได้อย่างไร โดยมีแกนนำที่ร่วมงานกันมานานอย่างมือกีตาร์/MD Davey Johnston นักเพอร์คัชชัน Ray Cooper และมือกลอง Nigel Olsson เป็นดาวเด่นในสิทธิ์ของพวกเขาเอง นี่เป็นการโบกมือลาวงดนตรีที่ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20 และ 21 ซึ่งส่วนใหญ่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน และเป็นการโบกมือลาวงดนตรีที่ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20 และ 21 พร้อมด้วยหนึ่งในศิลปินนักร้องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่ง ทุกครั้งที่คุณเห็นเขา ในขณะเดียวกันก็ต้องตกใจเมื่อได้ค้นพบว่าเขาเป็นนักเปียโนแนวร็อคแอนด์โรล ในคืนที่ 3 ของการออกอากาศทางเว็บทั่วโลก Brandi Carlile, Dua Lipa และ Kiki Dee มาร่วมเป็นแขกรับเชิญที่น่าลิ้มลอง แต่ไม่มีใครที่มาในช่วง 2 คืนก่อนหน้านี้ที่รู้สึกว่าถูกหลอก ทั้งพลังแห่งดวงดาว เสียงร้องที่ยังคงมีความสำคัญ หรือนิ้ววิเศษที่ยังคงแยกความแตกต่างระหว่างการฝึกแบบคลาสสิกกับบูกี้วูกี้ได้อย่างที่ไม่มีผู้เล่นคนใดในประวัติศาสตร์ ทั้งหมดนั้นและ glitz ด้วย… แต่เราโชคดีขนาดนั้นเลยเหรอ? (อ่านวาไรตี้รีวิวคืนเปิดตัวของเอลตันที่นี่และข่าวตอนจบที่นี่ ) — Willman
Bono ที่ Orpheum ใน LA (11/13/22)
เราคิดว่าเราลงชื่อสมัคร “จองทัวร์” พวกเราที่โชคดีที่ได้ตั๋วชมการแสดงสั้นๆ ของฟรอนต์แมน U2 ในโรงภาพยนตร์ขนาดกลาง บางทีเขาอาจจะยืนอยู่บนโพเดี้ยมและเปิดบันทึกใหม่ของเขา “ยอมจำนน” โดยถามคำถามผู้ชมสองสามข้อเพื่ออังกอร์? มันห่างไกลจากอะไรแบบนั้น — นี่คือ “บรูซ สปริงส์ทีนบนบรอดเวย์” ตรงตามการแสดงของนักกายกรรม เปรียบเปรยและเกือบจะเป็นตัวอักษร ทางกายภาพในขณะที่เขาอยู่ระหว่างการทัวร์ U2 นั่นคือลักษณะทางกายภาพของเขาในการ “อ่านหนังสือ” ที่ขยายออกไปนี้ ตั้งแต่การกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะเพื่อสร้างเอฟเฟกต์ที่น่าทึ่ง ไปจนถึงการขยับไปมาระหว่างเก้าอี้ในขณะที่เขาแสดงท่าทางประหม่าและบทสนทนาที่เคลื่อนไหวกับพ่อของเขาในผับ . หากผู้พูดมีส่วนร่วม ดูเหมือนว่า Bono ส่วนใหญ่จะทำโดยไม่มีพวกเขาในขณะที่เขาผสมและจับคู่ข้อความแบบคำต่อคำจากหนังสือ โดยมีส่วนเสริมเพิ่มเติมเล็กน้อย เช่น: “เช่นเดียวกับทุกคนที่มาถึงฮอลลีวูด ฉันมีบทภาพยนตร์ที่อยากให้คุณดู… จากหนังสือของฉันที่ฉันเขียนด้วยตัวเอง” (“หนังสือของฉันที่ฉันเขียนด้วยตัวเอง” เป็นบทพูดซ้ำๆ เพื่อไม่ให้ใครคิดว่ามีนักเขียนผีอยู่ในเครื่องของเขา) มีดนตรีจากนักดนตรีสามคนที่จะช่วยในท่อน “ด้วยหรือ ไม่มีเธอ” หรือ “ฉันจะตาม” หรือสองเรื่องเต็มของ “City of Blinding Lights” แม้ว่าส่วนใหญ่แล้วจะมีการพูดคุยกันอย่างน่ายกย่อง — ตั้งแต่เมล็ดพันธุ์แห่งการสร้างสรรค์ในเรื่องราวต้นกำเนิดของ U2 ไปจนถึงการเวียนว่ายตายเกิดในการจากไปของมารดาและบิดา และ (เกือบทั้งหมดในการผ่าตัดหัวใจที่เล่าขานซึ่งเป็นบทพูดคนเดียวเปิดของรายการ) โบโนเอง แล้วเราจะทำให้เขากลายเป็นที่พักระยะยาวหนึ่งเดือนที่แฟน ๆ ส่วนใหญ่ต้องการเห็นได้อย่างไร เพราะทุกวันเขาควรเขียนหนังสือเล่มนี้ — ฉันมีบทภาพยนตร์ที่อยากให้คุณดู… จากหนังสือของฉันที่ฉันเขียนด้วยตัวเอง” (“หนังสือของฉันที่ฉันเขียนด้วยตัวเอง” เป็นบทพูดซ้ำๆ เพื่อไม่ให้ใครคิดว่ามีนักเขียนผีอยู่ในเครื่องของเขา) มีดนตรีจากนักดนตรีสามคนที่จะช่วยในท่อน “ด้วยหรือ ไม่มีเธอ” หรือ “ฉันจะตาม” หรือสองเรื่องเต็มของ “City of Blinding Lights” แม้ว่าส่วนใหญ่แล้วจะมีการพูดคุยกันอย่างน่ายกย่อง
